Πλάτανος Αλμυρού:
Στα ερείπια του χρόνου και του καιρού.
Στις βορειοανατολικές κλιτές της Όθρυος λίγα χιλιόμετρα από τον Αλμυρό Μαγνησίας, βρίσκεται ένα ερειπωμένο χωριό, ο Πλάτανος, πολύ κοντά στο σημερινό συνώνυμο χωριό.
Παλιά πετρόχτιστα σπίτια ορθώνονται ακόμη και σήμερα διάσπαρτα στο χώρο, με εμφανή τα σημάδια του χρόνου και του καιρού.
Τα ερείπια των σπιτιών μαρτυρούν έναν τόπο που κάποτε έσφυζε από ζωή κι ακόμη και σήμερα μπορείς να διαπιστώσεις πως όλα έγιναν με τάξη κι αγάπη για τον τόπο εκείνο. Εκκλησιές, σπίτια κι άλλα κτίσματα υπάρχουν τριγύρω.
Τα σπίτια ήταν περικαλλή και χτισμένα, όπως δείχνει η σημερινή τους κατάσταση από περίτεχνους μαστόρους, με περίσσιο μεράκι και υπομονή.
Για τον τόπο τούτο διαβάζουμε σε επιγραφή που είναι τοποθετημένη στην είσοδο του παλιού χωριού και χρονολογείται από το 1978: «Το 16ο αιώνα κάτοικοι του Νοτίου Αλμυρού και της Αρχαίας Άλου εξ αιτίας πανούκλας ήρθαν και εγκαταστάθηκαν εδώ στον Πλάτανο και έτσι μεγάλωσε το χωριό. Με την καταστολή της επανάστασης του 1821, στην επαρχία μας κάηκε ολόκληρο το χωριό από τους Τούρκους. Το 1833 κάηκε και πάλι από τον λήσταρχο Βαλάτσο. Στη Θεσσαλική εξέγερση του 1854 κάηκε για τρίτη φορά ολόκληρο το χωριό από τους Τούρκους. Στην επανάσταση του 1878 καταστράφηκε ολόκληρος ο Πλάτανος. Τον Αύγουστο του 1881 απελευθερώθηκε ο Πλάτανος. Το 1897 με τον Ελληνοτουρκικό πόλεμο κάηκαν αρκετά σπίτια του χωριού από τον τούρκικο στρατό. Στις 15-8-1943 κάηκε ολόκληρος ο Πλάτανος από τους Ιταλούς. Το 1960 άρχισε η εγκατάλειψη του χωριού από τους κατοίκους για νέο χωριό Πλάτανο.»
Μαθαίνουμε πως με τους συλλόγους του, όπως ο Πολιτιστικός Σύλλογος Πλατάνου «Η Πρόοδος» και τον Σύλλογο Αποκατάστασης Μνημείων Πλατάνου γίνεται προσπάθεια διατήρησης και αναστύλωσης του παλιού χωριού.
Ευχόμαστε να πραγματοποιηθούν τα σχέδια της αναστήλωσης του χωριού, καθώς και να ’χει καλύτερη τύχη τούτος ο τόπος στο μέλλον.
Δημήτρης Β. Καρέλης
Τα ερείπια των σπιτιών μαρτυρούν έναν τόπο που κάποτε έσφυζε από ζωή κι ακόμη και σήμερα μπορείς να διαπιστώσεις πως όλα έγιναν με τάξη κι αγάπη για τον τόπο εκείνο. Εκκλησιές, σπίτια κι άλλα κτίσματα υπάρχουν τριγύρω.
Τα σπίτια ήταν περικαλλή και χτισμένα, όπως δείχνει η σημερινή τους κατάσταση από περίτεχνους μαστόρους, με περίσσιο μεράκι και υπομονή.
Για τον τόπο τούτο διαβάζουμε σε επιγραφή που είναι τοποθετημένη στην είσοδο του παλιού χωριού και χρονολογείται από το 1978: «Το 16ο αιώνα κάτοικοι του Νοτίου Αλμυρού και της Αρχαίας Άλου εξ αιτίας πανούκλας ήρθαν και εγκαταστάθηκαν εδώ στον Πλάτανο και έτσι μεγάλωσε το χωριό. Με την καταστολή της επανάστασης του 1821, στην επαρχία μας κάηκε ολόκληρο το χωριό από τους Τούρκους. Το 1833 κάηκε και πάλι από τον λήσταρχο Βαλάτσο. Στη Θεσσαλική εξέγερση του 1854 κάηκε για τρίτη φορά ολόκληρο το χωριό από τους Τούρκους. Στην επανάσταση του 1878 καταστράφηκε ολόκληρος ο Πλάτανος. Τον Αύγουστο του 1881 απελευθερώθηκε ο Πλάτανος. Το 1897 με τον Ελληνοτουρκικό πόλεμο κάηκαν αρκετά σπίτια του χωριού από τον τούρκικο στρατό. Στις 15-8-1943 κάηκε ολόκληρος ο Πλάτανος από τους Ιταλούς. Το 1960 άρχισε η εγκατάλειψη του χωριού από τους κατοίκους για νέο χωριό Πλάτανο.»
Μαθαίνουμε πως με τους συλλόγους του, όπως ο Πολιτιστικός Σύλλογος Πλατάνου «Η Πρόοδος» και τον Σύλλογο Αποκατάστασης Μνημείων Πλατάνου γίνεται προσπάθεια διατήρησης και αναστύλωσης του παλιού χωριού.
Ευχόμαστε να πραγματοποιηθούν τα σχέδια της αναστήλωσης του χωριού, καθώς και να ’χει καλύτερη τύχη τούτος ο τόπος στο μέλλον.
Δημήτρης Β. Καρέλης
Copyright - Φωτό: Δημήτρης Β. Καρέλης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου