Εκείνοι που έχουν το πάνω χέρι στην εξέλιξη των ευρωπαϊκών πραγμάτων σάλπισαν πριν λίγα χρόνια την πρακτική της λιτότητας! Απαίτησαν από κάθε χώρα μέλος να κατεβάσει το επίπεδο ζωής των υπηκόων της χωρίς να δώσουν επαρκείς εξηγήσεις για τα μακροπρόθεσμα σχέδιά τους. Γιατί δεν μπορεί να πήραν έτσι και ως έτυχε μία απόφαση χωρίς να έχουν συγκεκριμένους στόχους. Εκείνη η οικονομική κρίση που έφθασε στην Ευρώπη με υπερπόντια πτήση και προσγειώθηκε πρώτα στην Ελλάδα μας βάζει σε ακόμη μεγαλύτερο προβληματισμό. Μόνο η Ελλάδα είχε χρέη εκείνη την εποχή; Ήταν γνωστό ότι όλες οι χώρες ήταν χρεωμένες και μάλιστα κάποιες είχαν τέτοια χρέη που δεν μπορούσες να κατανοήσεις το ύψος τους. Κι όμως προτιμήθηκε η Ελλάδα ως χώρα μοντέλο…
Από εδώ ξεκίνησε η παρέμβαση της λεγόμενης τρόικας στα εσωτερικά πράγματα μιας ελεύθερης, ευρωπαϊκής χώρας, με δημοκρατικό πολίτευμα! Και σαν να είχαμε ανειδίκευτους οικονομολόγους στην Ε.Ε που δεν μπορούσαν να διαχειριστούν την οικονομική κρίση, ζητήθηκε η βοήθεια των «ειδικών» του ΔΝΤ το οποίο κατέφθασε εδώ είτε μετά από προσυνεννόηση Παπανδρέου-Στρος Καν είτε ύστερα από την επιμονή του δίδυμου Μέρκελ-Σόιμπλε, που αν αυτό αληθεύει θα είχαν τους λόγους τους. Και σίγουρα θα γνώριζαν ότι θα ήταν με το μέρος τους. Ακούμε διαδόσεις πως φοβήθηκαν ότι δεν θα τα έβγαζαν πέρα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και την ΕΚΤ και ήθελαν να παρεμβάλλεται πυροσβεστικά το ΔΝΤ! Και αυτό φαίνεται καθαρά τούτη την ώρα.
Μόλις φθάνει σε αδιέξοδο ο Σόιμπλε, το ΔΝΤ κάνει το σκληρό διαπραγματευτή! Κι όταν το ταμείο δείχνει συνεργάσιμο σκληραίνει ο Σόιμπλε! Κι έτσι δεν προχωράει τίποτε προς την ανάπτυξη. Μπορεί ο γερμανός υπουργός να έχει κάνει τα σχέδιά του για την πορεία της Ευρώπης ένα όμως είναι σίγουρο. Αυτά δεν αποβλέπουν στην ανάπτυξη όπως εμείς την αντιλαμβανόμαστε. Τα αντιαναπτυξιακά μέτρα κρατούν ήδη πεντέμιση χρόνια! Σίγουρα κάποιοι θα ωφεληθούν από τις εξελίξεις. Και απ’ ότι φαίνεται μέχρι σήμερα αυτοί δεν θα είναι οι απλοί πολίτες. Αυτοί που αντιμετωπίζουν την ανεργία, τις χαλαρές εργασιακές σχέσεις, την ανασφάλεια, τη φτώχεια ακόμη και την πείνα θα είναι τα θύματα των σχεδιασμών τους. Γι’ αυτούς δεν κάνει λόγο ούτε ο Σόιμπλε ούτε το ΔΝΤ.
Μακάρι και να ξέραμε τι μας περιμένει! Συζητούν στα όργανα της Ε.Ε, συζητάει η Τρόικα, που έγινε «θεσμοί» συναντούνται εκτός συνόρων για να μη δημιουργούν φοβικές εικόνες, τους έδωσαν και το όνομα Mπράσελ-Γκρουπ για να μας αποπροσανατολίσουν αλλά συγκεκριμένα σχέδια περί ανάπτυξης δεν είδαμε στην οθόνη! Ανταγωνίζονται για το αν το mail Χαρδούβελη ήταν πιο σκληρό από τα πολυσέλιδα mail Βαρουφάκη αλλά αναπτυξιακά μέτρα δεν φαίνονται στον ορίζοντα. Εκτός κι αν όλα τα σχέδιά τους αποβλέπουν στην ανάπτυξη πρωτοβουλιών ξένων επιχειρηματιών που θα βρουν εδώ φθηνά εργατικά χέρια για να ανταγωνιστούν την Κινέζικη αγορά και να κερδοσκοπήσουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου