Μη είν οι αεροψεκασμοί, μην είναι οι ορμόνες;
Μη είν η καλοπέραση που έμαθες να έχεις;
Σου δώσαν λησμονιά να πιείς, σου δώσαν σάπια γνώση!
Και ξέχασες το φίλημα της έρημης σου Μάνας.
Αποζητάς μα δεν θα βρεις, τη πρότερη σου δόξα,
γιατί σε αποβλάκωσαν βάρβαροι και προδότες.
Σου δώσαν βρώμικο νερό, τροφή μαγαρισμένη
σ’εσένα που τους έδωσες τη γνώση για τροφή τους.
Και συ να ζεις δίχως ζωή, δίχως μυαλό κι αξίες,
να μην ορίζεις που πατείς, και που θα καταλήξεις.
Άλλοι να σου χαράσουνε, δρόμους και μονοπάτια,
και να σου δίνουν για φαϊ άχρηστα αποφάγια.
Έλληνας εγεννήθηκες μα σκλάβο σ’εχουν κάνει,
γνώση φωτός σε βάπτισε, πατέρα είχες ήλιο,
φεγγάρι είχες στη νυχτιά, το διάβα σου να φέγγει,
κι αυτοί σου δώσαν να κρατείς, λυχνάρι δίχως φλόγα.
Λύπη σου δώσαν για χαρά, για γνώση αγνωσία,
τα όνειρά σου έγιναν κόλασης εφιάλτες,
τα μάτια σου πια δεν τολμάς Έλληνα να τ’ανοίξεις,
μην αντικρύσεις τη μορφή της δουλικής ζωής σου.
Μα κι αν σου δώσαν αγκαλιά να έχεις τον Μορφέα,
κι αν όνειρα εφιαλτικά σου έχουν καμωμένα ,
εσύ ξύπνα και πάλεψε τα σχέδια εκείνων
που θέλουν να χεις πάντοτε τη κεφαλή σκυμένη.
Τον ύπνο σου άφησ’ Έλληνα, και γίνε εφιάλτης
σ’αυτούς που θέλουν να σου πιούν το Ιερό σου αίμα,
και στο μυαλό σου πάντοτε να έχεις χαραγμένο,
πως δεν μπορεί να στέκεσαι δούλος μπροστά σε δούλους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου