Καθημερινές σκέψεις

Όσοι ξεχνούν!..

Όσοι  λαοί ξεχνούν την ιστορία τους  είναι καταδικασμένοι να εξαφανιστούν! Τώρα, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, πρέπει να βγούμε από το λήθαργό μας, να θυμηθούμε όσα έγιναν στο παρελθόν, να διδαχθούμε από τα λάθη μας και να τα στήσουμε όλα απ’ την αρχή απαλλαγμένοι από τις αδυναμίες που μας κόστισαν ακριβά! Αν μείνουμε απαθείς θα ισοπεδωθούμε. Και δεν έχουμε άλλο χρόνο! Κάθε μέρα που περνάει μας φέρνει πιο κοντά στον αφανισμό. Το πολιτικό σύστημα καταρρέει και όσοι μιμούνται πρακτικές του παρελθόντος, πρακτικές δημαγωγίας,  είναι χαμένοι από χέρι! Κι άλλοτε ξεγελαστήκαμε και τώρα θρηνούμε για την ευπιστία και την ανεκτικότητά μας αλλά και για όλες τις ευθύνες μας, αφού τα περισσότερα έγιναν με τη δική μας στήριξη ή την ανοχή…

Κοιτάζοντας πίσω...

Ζήσαμε την πολυδιαφημισμένη «Αλλαγή», τις …παραλλαγές, τους εκσυγχρονισμούς, τους συντηρητισμούς, τις δημοκρατικές πρακτικές και τις προοδευτικές καταστάσεις και φθάσαμε στο χείλος του γκρεμού.Όλοι βγάζουμε τώρα τα συμπεράσματά μας, αποδίδουμε ευθύνες εκεί που νομίζουμε ότι ανήκουν αλλά λύσεις δεν βλέπουμε στον ορίζοντα! Οι επαγγελματίες της πολιτικής έπαιξαν τα παιγνίδια τους, τους μιμήθηκαν με ερασιτεχνικό τρόπο οι αντικαταστάτες τους και τώρα αλληλοκατηγορούνται μέσα στον ίδιο τον πολιτικό τους χώρο ότι άλλοι διέλυσαν το κόμμα τους και άλλοι τραβάνε τα πάθη τους! Απεχθάνονται αυτό που βλέπουν τώρα και νοσταλγούν   όσα είχαν πριν! Πόσο τραγικά είναι όλα! Γιατί και το πριν και το τώρα ήταν και είναι σάπια…

Νοσταλγούν το παρελθόν!

Είμαστε τόσο ανήσυχοι για όσα μας επιβάλλονται που δεν έχουμε την αντοχή να ασχοληθούμε με όλους εκείνους που ζούσαν σε βάρος μας  και τώρα τους ακούμε να εκφράζονται με νοσταλγία για το λαμπρό τους παρελθόν που χάθηκε. Εκείνα που έχασαν και για τα οποία τώρα θρηνούν είναι τα οφέλη της εξουσίας που τα απέκτησαν έξω και πέρα από κάθε δεοντολογία, αδιαφορώντας για όσα θα συνέβαιναν στον τόπο. Ενήργησαν εν ονόματι του λαού και τον έθαψαν. Μέσα στη χλιδή δεν τους περίσσευε  χρόνος για δυσάρεστες σκέψεις ή για δύσκολες αποφάσεις. Προστάτεψαν τον εαυτό τους από …ατυχήματα εφευρίσκοντας την ασυλία τους και έκοψαν και έραψαν ένα σύστημα στα μέτρα όσων αρέσκονταν στην καλοπέραση.

Εμείς ...εκσυγχρονίσαμε!

Άρχισαν σε διάφορες πόλεις να ετοιμάζουν εκδηλώσεις για τα 100 χρόνια από την απελευθέρωσή τους από τον τουρκικό ζυγό! Μήπως θάπρεπε να δούμε τα έργα αυτής της εκατονταετίας; Τη δομή του κράτους, τον τρόπο διαχείρισης των οικονομικών, την οικοδόμηση των πόλεων, τη λειτουργία της δημοκρατίας κι ακόμη την οργάνωση της κοινωνίας; Στη δική μας πόλη επειδή ντρεπόμαστε που η κεντρική μας πλατεία είχε το όνομα «Κωνσταντίνου του Ελευθερωτού» της δώσαμε το όνομα  του Ανδρέα Παπανδρέου για να την …εκσυγχρονίσουμε! Άσχετα με τις απόψεις μας για τη Βασιλεία η ιστορία είναι ιστορία! Εσάτ Πασάς και Κωνσταντίνος είναι  ιστορία της πόλης μας. Ίσως με την ευκαιρία του εορτασμού των 100 χρόνων να ξαναβάλουμε ένα -ένα τα πράγματα στη θέση τους αν θέλουμε να αποτρέψουμε τον αφανισμό μας!